Een aantal telgen van het Nederlandse volk [met het ene koekje bij de koffie en wietkwekerijen op de zoldervliering] is danig in de war. Ikzelf was hier al een tijdje in mindere mate van bewust, maar na het raadplegen van Teletekst, dat goeie ouwe vertrouwde actualiteitenmedium, ben ik hier vrijwel zeker van. Mijn aandacht werd getrokken door een bericht met een verheugende titel over een groot zedenmisdrijf in het lommerrijke Amsterdam. Dit was rond een uur of 9, verdere details betreffende dit misdrijf werden niet vermeld. Toen ik enkele ogenblikken later [SOG] diezelfde Teletekst-browser weer op mijn beeldscherm toverde, was er al wat meer bekend omtrent dit misdrijf: het schijnt dat een invalassistent op een kinderdagverblijf de verleiding niet kon weerstaan en zich in een half jaar tijd vergrepen heeft aan enkele tientallen jonge kinderen.
Hoe erg kan het nog doorslaan? Het lijkt wel alsof er een selectief gezelschap gekozen heeft om Bokito en willekeurige Neanderthalers als hun lichtende voorbeelden te bombarderen; een clubje seksueel gefrustreerde pipo’s dat overal maar lukraak bovenop springt omdat ze daar “recht” op menen te hebben. Mocht een dezer vrolijke vrinden in de kraag gevat worden, dan wordt de beste man vervolgens vermanend toegesproken door re rechterlijke macht, waarop er dan een celstraf, of een taakstraf volgt –vaak gehalveerd vanwege voorarresten die dan weer maanden in beslag nemen.
Vervolgens wordt het scharminkel eerder vrijgelaten wegens goed gedrag, spant nog een rechtzaak aan tegen zijn buurtgenoten die hem –terecht- uitgekotst hebben, en begint het hele riedeltje weer van voren af aan. Aan Immers, in Nederland is het inmiddels zó gesteld, dat een crimineel niet de boef is, maar het slachtoffer. Wanneer u bijvoorbeeld een inbreker treft in uw woonkamer, en u slaat hem met een ferme tik knock-out, dan bent ú ineens het tuig waartegen de rechterlijke macht hard dient op te treden.
Het kan ook gewoon zo zijn dat dit soort gepeupel niet zozeer zwaar gestoord is, maar gewoon een stelletje slappe zakken is met teveel tijd en te weinig IQ. Hierdoor is het voor hen bijzonder lastig een nuttige manier te bedenken om deze zee van tijd te vullen, zonder daarmee dan weer tot last te zijn van de maatschappij. Hiermee zou ik hen graag willen helpen, ook ter bescherming van die eerder genoemde maatschappij [en ik zou de Nederlandse overheid van harte willen uitnodigen om inspiratie te putten uit het onderstaande:].
- De Nederlandse overheid ontruimt een willekeurige zandbank in de Waddenzee. Hierom plaatsen wij een schutting, en daarbinnen kunnen de gedegradeerde holbewoners zich uitleven met het hoeden van schapen, het opkweken van wilgentenen, of ze kunnen zich voor de verandering eens uitleven op elkaar.
- We schrijven een lieve brief aan die gezellige boerin Janssen in Someren, met de verheugende mededeling dat zij geen arbeidskrachten uit Oost-Europa meer hoeft aan te trekken, omdat er in het eigen vaderland een troepje staat te popelen om stevig aan te pakken met het steken van asperges en meer –dit alles in ruil voor slechts kost en inwoning.
- Ten derde zou ik willen aandringen op de herintroductie van de nimmer falende middeleeuwse schandpaal. Men plaatse hiertegen de aap in mensenkleren, waarop het volk dan vervolgens hun –Neen, geen stoeptegels of bakstenen- overtollig GFT kwijt kan.
Dit was nu eens geen stukje over het Ghoede Leeven in Mestreech, maar ik ben blij dat ik het toch even kwijt kon.
Cabergerweg, 12/12/2010, 23.36
